tanatologija *drugi deo projekta "aljeks" (2023.)

​

​

Aleksa je portrete umrlih stvarao posmatrajući slike na internetu, nepoznatih preminulih u različitim, većinom brutalnim i eksplicitnim, okolnostima. Sivi i tamniji tonovi koji preovladavaju prikazuju izraze lica pokojnika, oslobođena maski (društvenih ili sopstvenih), oni su potpuno stvarni jer je to jedino što im preostaje. Propadljivost, zaborav, smrt i prolaznost elementi su koji povezuju ove dve serije slika (aljeks i tanatologija)  bez ramova, na papiru sa grubim pastuoznim namazima boja koje osciliraju između tradicionalne funkcije oslikavanja ljudskog lika i njegovog savremenog pandana čije postojanje je uslovljeno socijalnim mrežama. 

Umetnik ne bi mogao tako lako da pristupi fotografijama njemu nepoznatih mrtvih ljudi bez savremenih alata interneta koji baštini i u isto vreme čini dostupnim svaki segment ljudskog života, pa i onoga nakon njega. Smrt na internetu okrutna je, neretko senzacionalistički predstavljena i prepuna sadržaja koji nije neophodan. Tragedije, nesreće, zločini i ljudska tela u tim ambijentima na jedan klik su od svih nas. Čini se kao da i mrtvi moramo igrati ulogu, biti pod maskom ili na poziciji alter ega kako bismo zaštitili svoje telo i um.

​

 

deo teksta kustoskinje Bojane Jovanović

 

​